Το ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία
Ὅποιος κράτησε στά χέρια του εὐλαβικά τό ἱερό Ψαλτήριο, τό θεόπνευστο βιβλίο πού περιέχει τούς 150 Ψαλμούς τοῦ Δαβίδ καί ἄλλων ποιητῶν τῆς ἐποχῆς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅποιος τό μελέτησε μέ προσοχή καί τό ἔκανε προσευχή θερμή καί κραυγή τῆς ψυχῆς του, αὐτός ἔχει γνωρίσει μιά ὁδό ζωῆς ἀληθινῆς καί ἁγίας, ἕναν τρόπο ἀναζητήσεως καί συναντήσεως τοῦ Θεοῦ καί βαθιᾶς ἀνακουφίσεως τῆς ψυχῆς του. Αὐτός προπαντός ἔμαθε νά δοξολογεῖ ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς του τόν Θεό, διότι τό Ψαλτήριο εἶναι κυρίως βιβλίο ὑπέροχων ὕμνων τοῦ μεγαλείου τοῦ Θεοῦ, πού τούς ἔψαλλαν στήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μέ τή συνοδεία ἔγχορδων ὀργάνων, ὅπως ἦταν τό ψαλτήριο. Γι’ αὐτό καί τό σύνολο τῶν ὕμνων αὐτῶν πῆρε τό ὄνομα «Ψαλτήριο».